Thursday 29 November 2018

Stick to Basics - Makrud School Grade 5-7 (28 November 2018)

Basic English today.  The kids learned about push, pull, scratch, rub etc. We always try to use basic English teaching on things the kids do everyday.  This way it gives them the opportunity to exercise their vocabulary in the same time as when they do the action naturally.  Stick to the basics is what Jesus also teaches us for if we can't even get the basics of His teachings right, we won't be able to grow in faith and spirit. 



. . . and then there is always time to play a game or two.  Today we played some "Thai style bowling" - boyes against the girls.  Sadly to say . . . the girls won :)


                                                    





 







Memory of the Holy Spirit - Makrud School Grade1-4 (28 November 2018)

 Two weeks ago we had a outreach team from Paarl Valley Church, South Africa.  When we visited the school they spended time with the kids sharing the story of Jonah.  Yesterday when we went to the school for our weekly English/Bible teaching days, the children told us the story of Jonah.  After two weeks they remembered the story in detail.  Our hearts is filled with joy as we once again realized the Holy Spirit is at work irespect of who or where you are.  We realized the value of outreach teams and the impact they have during their outreaches to missionaries all over the world. 




Small seeds are planted and we are witnesses of the growth - what a priveledge.



Today the kids had to copy/draw the picture from pictures given and play around with their own initiative/creativity on colours.  








Monday 26 November 2018

Paarl Vallei Uitreik 22-23 November 2018 - Bangkok

Paarl Vallei Gemeente het kom uitreik hier by Frontida Outreach.  Ons is so dankbaar en het groot waardeering vir hulle harte, liefde en omgee vir Frontida en ook vir die gemeenskappe waarin ons werk.  Ons deel graag met julle hulle eie getuienisse van 2 van die uitreik lede wat saam met my en Marina tronkbesoek in Bangkok gedoen het (met hul toestemming) soos gedeel op PaarlVallei se Facebook blad.
 
 
Woensdagmiddag het die vlug laat vanaf Chiang Rai vertrek. Die 3 wat moes terugkeer huis toe moes ontrent skarrel om betyds die aansluitingsvlug te haal. Die ander 3 is Bangkok toe, na hulle nuwe tuiste vir die volgende 4 nagte. ń Gerieflike hotelkamer teen ń prys het op hulle gewag.

Donderdagoggend het Petre en Leané reeds 06:00 ontbyt gehad en daarna by Andre en Marina Olivier aangesluit vir besoek aan Suid- Afrikaners wat gevangenis is in Klong Pren Central Prison in Bangkok. Ambassade magtiging wat vooraf verkry moes word, het gehelp dat ons 1 uur afsprake kon kry instede van die normale 20 minute besoektyd. Ons kon toe per telefoon deur deurskynende glas en 2 stelle tralies kommunikeer.
Almal in hierdie deel van die gevangenis is gevonnis omdat hul dwelms in Thailand ingebring het. Andre en Marina besoek hul al n paar jaar. Almal is in verskillende stadiums van ń minimum van 25 jaar vonnis. Andre en Marina tree as skakel met hul ouers op, help party om teologie te studeer, is boodskapper, handlanger, vriend en wat die oomblik ookal meer mag vereis.

Leané en Marina was gelukkig om toestemming te kry om 4 vroue gelyktydig te sien. Leané het die voorreg gehad om saam met Marina na die vrouens te gaan vir die tronkbediening. Dit was 'n baie goeie ervaring en ook wonderlik om die vrouens in die tronk se stories te hoor en na hulle te kon luister. Die vier vrouens kry nie gereeld die geleenthede om met mekaar of met ander Suid Afrikaaners te praat nie omdat hulle in n vreemde land sit en ook in verskillende eenhede geplaas is. Hulle vertel dat dit vir hulle soms baie moeilik is omdat die mense in die tronk meestal Thai praat en 'n bietjie Engels maar dat dit tog vir hulle lekker is om hulle moeder taal te praat.

Petré en Andre het elk met een persoon op verskillende tye gesels. Petre was eerste met Pieter van Phalaborwa aan die beurt. Hy studeer teologie. Die gemaklike gesprek het oor rugby, SA politiek, gevangenislewe en godsdiens gegaan. Pieter straal in sy liefde vir Jesus. Hy ken sy bybel en haal vele verse tydens die gesprek aan om situasies te motiveer. Behalwe studies doen hul daagliks bybelstudie. Daar is al meer as 46 Thaise bekeerlinge. Verlede week het daar juis weer 2 tot bekering gekom. Prys die Heer.


Daarna was dit 21 kilometer per bus, taxi en selfs skoeter terug hotel toe. Vervul met verwondering hoe God mense in moeilike omstandighede ondersteun en gebruik, maar ook fisies en geestelik uitgeput. Later het Petre ook Pieter se ma telefonies geskakel om haar van haar seun se welstand te verseker. Dit was nie lekker om ń ma te hoor lag van blydskap om iets te hoor en tersefdertyd ook te huil van verlange nie.

Vanoggend is net Petré en Andre gevangenis toe. Petré kon toe met Charles praat. Hy studeer ook teologie en word aanvaar as die leier tussen die Christene omdat hy al die langste daar is, maar ook omdat hy al die langste pad saam met die Here loop. Petré word bedien uit die Woord van die Here en Charles bid ook vir hom. Mens kan dit nie beskryf nie. Die Here leef in en deur hierdie man. Sy enigste bekommernis is ń ou moeder van 80 jaar wat hy in die steek gelaat het. Sy ou vader is vroeër vanjaar oorledeop 84 jarige ouderdom.

Die gevangenislewe is nie ń bedreiging vir Charles en Pieter nie. Dit is ń geleenheid om Thai mense na Jesus te lei. Ja, daar het gister nog een sy hart vir Jesus gegee.

Mag die Here jul seën, vriende in die tronk.




Monday 19 November 2018

Paarl Vallei Uitreik 15 -16 November 2018 - Kanthararom

Paarl Vallei Gemeente het 13 -16 November 2018  kom uitreik hier by Frontida Outreach in Kanthararom.  Ons is so dankbaar en het groot waardeering vir hulle harte, liefde en omgee vir Frontida en ook vir die gemeenskappe waarin ons werk.  Ons deel graag met julle hulle eie getuienisse van hulle tyd hier (met hul toestemming en uit die pen van Tilana Meyer Morkel) soos gedeel op PaarlVallei se Facebook blad. 


Die laaste twee dae by André en Marina was gevul met diep gesprekke, stories deel en saam bid. Ons het uit Kanthararom gery na Sisaket (en wyer) om die area waarin hulle werk te verken. Hulle het vir ons ń paar van hulle gunstellinge plekke gaan wys wat ongeveer so 75km van hulle huis af is. 


Die dag was warm en bedompig, en ons was aangenaam verras toe ons eerste stop by ń rivier met poele was, waar ons kon swem.

 

Daarna gaan wys hulle vir ons die plekkie met die swembad waarheen hulle dikwels ontsnap. Hier swem ons weer en Marina deel haar hart vir buitelanders wat Thailand toe kom en hier heenkome probeer vind, en hoe sy glo dat dit uiteindelik deel van haar bediening gaan wees. Ons bid saam met haar oor hierdie bediening.
André het die span bemoedig en vertel hoe die impak wat gemaak word nooit onderskat moet word nie. Hy sê dat dit byna nooit gebeur dat mens die uitkoms of transformasie onmiddelik voel nie. Die belangrikste ding is wat gebeur na ons kort-termyn kuier. Dit is vir ons span bemoedigend, want ons is in afwagting oor wat God gaan doen wanneer ons ook uiteindelik terug is in Paarl.

 





Soos enige ware Suid-Afrikaner, het ons ons tyd by hulle afgesluit met ń braai. Daar is min plekke in die wêreld wat ons as Suid-Afrikaners so bymekaar bring soos die braaivleis vuur!

Vrydag was ons deur na Ruamchai (in die Ubon provinsie) toe, waar André en Marina ons aan hulle mentors (Anna & Ingvar) voorgestel het. Hulle het al vir 28 jaar ń bediening in Thailand. Die bediening staan tans op drie bene: “child safe”, “churchplanting” & “tree of life”. Ons het saam met hulle span, en ń span van swede aanbid en voorbidding gedoen. Ons kon weer die Gees voel beweeg in die vertrek. Ons is dankbaar hieroor.
Daar is ń goeie samewerking tussen Frontida en R4U. Dit is ń ongelooflike belydenis van hoe die Liggaam van Christus werklik saam beter is!


 

Voordat ons weer die aandtrein terug Bangkok toe gevat het het ons bymekaar gekom om terugvoer te gee oor die paar dae. Ons kon saam droom en hoop vir volgende geleenthede. Dit was ń voorreg om vir die Oliviers en hulle bediening te bid.


Ons vertrou dat die Gees in en deur hulle sal werk om tree vir tree die aanslae van die bose te hanteer, en só iets van Christus se liefde bekend te maak vir diegene wat nog nie die liefde van Christus ervaar het nie.

Paarl Vallei uitreik 14 November 2018 - Kanthararom

 
Paarl Vallei Gemeente het 13 -16 November 2018  kom uitreik hier by Frontida Outreach in Kanthararom.  Ons is so dankbaar en het groot waardeering vir hulle harte, liefde en omgee vir Frontida en ook vir die gemeenskappe waarin ons werk.  Ons deel graag met julle hulle eie getuienisse van hulle tyd hier (met hul toestemming en uit die pen van Tilana Meyer Morkel) soos gedeel op PaarlVallei se Facebook blad.
 

Nelson Mandela het gesê:�“Safety and security don’t just happen, they are result of collective consensus and public investment. We owe our children, the most vulnerable citizens in our society, a life free of violence and fear.” Natuurlik het oud-President Mandela vanuit die Suid-Afrikaanse konteks gepraat, maar dit is net so waar in die res van die wêreld. Veral Thailand - waar kinders op (veral) die platteland ń groot teiken van mensehandel is. Marina vertel dat as hulle vir die kinders vra waarvoor hulle bang is dan antwoord hulle met dinge soos: “dat dit donker word en ek word gesteel”, “demone” en dat “ek nie wakker word nie”. Dit is die realiteit van hierdie kinders wat aan armoede en onreg uitgelewer is, veral in die dorpies waar daar baie voorvalle van hekse, mensehandel en dwelms is.


Só, is ons na ontbyt saam met Peter en die Oliviers (waar ons ook vir Peter gebid het) na die eerste skooltjie toe vir kinderbediening. Die skool sisterm val onder die Buddistiese wetgewing, en dit is Genade van Bo dat André en Marina ń oop deur het om by die skole betrokke te wees. Die Oliviers is op verskillende vlakke betrokke by die skool, en los diep liefdesspore. Die skool waarby hulle oor die afgelope paar jaar betrokke is, is onlangs as een van die top 10 plaasskole aangewys. Die skoolhoof en onderwyseresse besef wat die impak is wat hulle werk op die kinders en op die skole het. Marina is oortuig dat die grootste verskil is, dat hulle deur die liefde van Christus gedryf word!

Ons is na die eerste skooltjie toe, wat 26 kinders het, waar ons die storie van Jona vertel het, en ń lekker aktiwiteit met hulle gedoen het. Leané het die lessie aangebied en die Thai kinders is so ontvanklik, dat hulle na die storie oor Jona, dit met entoesiasme, in Thai, kon oorvertel.







Ons is dankbaar vir André en Marina, want hulle sal nou die saad wat geplant is verder water en kos gee, deur Jona se verhaal dieper te vat en vas te lê. Mag die Here die storie van Jona in die kinders se harte laat leef.


Die tweede skool is in Sisaket, waar daar so 46 kinders in die skool is. Dié skool is geleë in ń armer deel van die streek. André en Marina se betrokkenheid by die skool het onlangs eers begin, met die skuif van die skoolhoof vanaf die eerste na die tweede skool.

 

Daar is baie potensiaal by hierdie skool en ons bid dat die deure vir die Evangelie, vir liefde en genade sal aanhou oopgaan.





Vanuit ons gemeente en individue se bydraes kon ons vir elke kind ń pakkie opmaak met lekker eertgoedjies (2 min noodles, pakkies ontbytpap, ń lekkertjie, ń chippie ens), tandeborsel en tandepaste, twee Thai Bybelstories en ń melkie. Die kinders was uit hulle nate uit opgewonde oor die pakkies.


Later die aand na verfrissende smoothies en heerlike aandete, het ons lank gesels oor die waarde van kinderbediening. Dit val ons by dat by beide die kinderprojekte in Phuket, en Kanthararom, die kinders kop en skouers uitstaan bo die res van hulle klasmaats. Die onderwysers getuig daarvan en vra gereeld wat die geheim is. Die potensiaal wat ons deur Christus kan ontgin en benut hou eindelose waarde in vir dié kinders.

André en Marina is beide betrokke by die tronk in Bangkok, waar hulle veral ń pad stap met die Suid-Afrikaners wat hier in die tronk beland het. Hulle deel ongelooflike getuienisse oor bekering, hoop en versoening. Ons harte gaan uit vir hierdie mense wat in die tronk beland het weens desperaatheid, dwelms en onreg. Ons bid dat hulle uiteindelik weer met hulle gesinne kan versoen, dat hulle voete weer op Suid-Afrikaanse grond kan land. (Helfte van ons span bly aan na die ander huistoe is, en hulle gaan saam met André en Marina tronkbesoek doen!)

Paarl Vallei uitreik 13 November 2018- Kanthararom

Paarl Vallei Gemeente het 13 -16 November 2018  kom uitreik hier by Frontida Outreach in Kanthararom.  Ons is so dankbaar en het groot waardeering vir hulle harte, liefde en omgee vir Frontida en ook vir die gemeenskappe waarin ons werk.  Ons deel graag met julle hulle eie getuienisse van hulle tyd hier (met hul toestemming en uit die pen van Tilana Meyer Morkel) soos gedeel op PaarlVallei se Facebook blad.

  
Dit het gevoel asof ons so saam met die soon in Kanthararon aangekom het, waar André en Marina Olivier ons met oop arms en groot glimlagte ontvang. Met min, en rustelose, slaap het ons vol moed die nuwe dag, in die nuwe dorp aangepak. Die Oliviers het ons na die bedieningshuis geneem, waar ons vir die volgende paar aande slaap. Ons werk hier in Kanthararom ook met die emmer-sisteem vir die toilette, en voel sommer tuis.

Nadat ons tyd gehad het om te stort en vars aan te trek, het die Oliviers vir ons ń heerlike ontbyt gemaak - presies wat ons nodig gehad het om die dag vol entoesiasme aan te pak. Tydens ontbyt het hulle ook met ons die werk wat Frontida doen, gedeel. Deel daarvan is ook die storie van hoe hulle in Kanthararom opgeëindig het. Deur die deel van hulle storie, raak ons ook op ń baie klein skaal deel van die storie wat God deur hulle skryf.  


Na ontbyt is ons na hulle kerk toe, wat tans uit 14 lidmate bestaan. Ons ontmoet vir Tavisak en Khung, die pastoor en sy vrou (wat ook besig is met Bybelskool om ń pastoor te word!). Hulle deel hulle droom en visie vir die kerk en ons bid dat die gemeente ń baken van hoop in die gemeenskap sal word.


Ons hoor dat een van die lidmate van die gemeente skielik ń brein operasie moes kry, en ons ry om die man en sy gesin te gaan besoek. Die gesin bly in ń eenvoudige huisie, en hulle recycle vir inkomste. Die vrou, Joy, is ongeletterd en kan ook nie bestuur nie en maak ten volle staat op haar man. Haar hartseer was tasbaar, en ons kon niks anders doen as om vir haar ń stywe druk te gee en haar man aan die Here op te dra nie. Ons moet bieg dat ons loop met die moeilike vraag: wat is God se doel hiermee? Ons erken aan mekaar ook weer ons gebrokenheid, en deur die dag hou ons aan gesels oor hoe ons vir God raaksien, en hoe ons op God se uitkoms wag. Ons vra dat julle asb saam met ons bid vir Pi Joy (die man), Liam en hulle gesin in hierdie tyd.



Rondom middagete is ons pootuit en werk ons siesta tyd in. Laatmiddag is ons na die plaaslike mark toe waar ons vir Peter ontmoet. Peter het as katoliek groot geword, en praat uitstekend engels. Hy het vroeër in sy lewe klere verkoop, maar het besluit om eerder in sy stalletjie engels na skool vir kinders te leer. Hy maak grappies, en verwelkom ons met ń breë glimlag. Hy het saam met ons deur die mark gestap en vir ons verduidelik wat al die vreemde goed is wat ons nie herken nie.


Direk van die mark af is ons na Marina en André se huis toe waar hulle ons in hulle binnekamer verwelkom het. Ons het na die warm dag lekker onder die aircon gesit en geluister na getuienisse uit ons eie span, en Marina en André se storie. Ons het diep bewus geraak van die onregverdigheid en ongeregtigheid wat daar dikwels in die lewe is - soms deur ons eie keuses en toedoen, en soms net as gevolg van ander mense. Saam met hierdie bewustheid van ons gebroke wêreld, is ons ook diep bewus van God se genade wat saam met ons gaan.


Handelinge 20:24 leef vandag in ons harte: “Maar al is my lewe vir my kosbaar, reken ek dit van geen belang nie as ek maar my lewenstaak kan voltooi en die dienswerk wat ek van die Here Jesus gekry het, kan klaarmaak: dit is om die evangelie van God te verkondig”.